Jongensprostitutie is een blinde vlek! CoMensha in gesprek met zorgcoördinator Daniëlle van Went.

Lees hier de column van Ina Hut van CoMensha online.

De blinde vlek: minderjarige jongens gedwongen tot prostitutie.

De 16-jarige jongen die zelf in de gedwongen prostitutie terecht is gekomen door zijn veel oudere vriend, moet in opdracht jongens klaarstomen voor de mannenprostitutie. Hij moet jongens van 14 en 15 inwijden in de seks, zodat de eerste keer bij klanten geen pijn doet. De 13-jarige jongen die op de hoek van het schoolplein wordt opgehaald door de man van 65 die hem naar de troosteloze flat brengt waar hij een klant moet bedienen. Zijn rugzak met schoolboeken heeft hij nog om. 

Een 17-jarige jongen die in een sauna-club door meerdere mannen anaal verkracht wordt. Hij krijgt vanwege schoolverzuim een boete en neemt er nog maar een paar klanten bij om de boete te kunnen betalen. 

Het is de realiteit! Alleen al in Eindhoven zijn er maar liefst 70 jongens gesignaleerd die slachtoffer van gedwongen prostitutie zijn. Sommigen zijn inmiddels meerderjarig en al langer in deze wereld werkzaam, anderen nog minderjarig. En dit is nog maar een topje van de ijsberg. Een blinde vlek!

Uit onderzoek blijkt dat slachtoffers van jongensprostitutie veel minder vaak worden herkend dan meisjesslachtoffers. Het is een probleem dat ernstig onderschat wordt, zo bleek ons laatst ook weer uit een gesprek met zorgcoördinator Daniëlle van Went, werkzaam bij Lumens. Zij deed twee jaar onderzoek en komt met schokkende bevindingen: ‘In dit wereldje lijkt te gelden: hoe jonger, hoe beter. Sommigen zijn niet ouder dan dertien.’

Zij kreeg als zorgcoördinator de opdracht om in de regio Eindhoven te onderzoeken hoe de groep jongens zich kenmerkt, welke hulp zij nodig hebben – mits ze daar open voor staan – of die hulp er is en hoe de hulp is ingericht of opgezet zou moeten worden.

Daniëlle heeft ook contact met jongens buiten de regio, cynisch gezegd als een soort bijproduct… Het probleem komt in heel Nederland voor.

Ze begaf zich op diverse datingapps en –sites en kwam ook persoonlijk met de jongens in contact. Ze was daarbij transparant in wie ze was en wat ze onderzocht. Langzaamaan bouwde ze vertrouwen op bij de jongens.

“Het contact leggen gebeurt vaak online, maar voor de seks wordt afgesproken op een hotelkamer, achter een station, in een auto. Je moet er dus als zorgcoördinator op uit.”

Ook in de gedwongen jongensprostitutie zijn loverboys (beter gezegd: mensenhandelaren) een groot probleem. Een grote groep komt via hun partner of date in aanraking met prostitutie. Het zogenaamde groomen, digitaal lokken van kinderen, is een veelvoorkomende manier om nieuwe jongens te ronselen. De dader legt contact met zijn slachtoffer via datingmedia en chatprogramma’s en chanteert kwetsbare jongeren om seksuele handelingen te verrichten.
Veel slachtoffers geven aan dat het erg lastig is om uit het wereldje te stappen. Vaak worden slachtoffers bang gemaakt en bedreigd. De mensenhandelaren spelen in op die angst.
‘Er is een grote vraag naar extreem jonge jongens. Door die vraag is het aanbod er ook. Hoe jonger, hoe beter, lijkt het. Het gaat dan om jongens van 13, 14 jaar oud. Zij zijn vooral gewild. Deze jongens belanden in de gedwongen jongensprostitutie doordat ze bijvoorbeeld snel een paar nieuwe schoenen of een spelcomputer willen kopen. Via Google tikken ze ‘snel geld verdienen’ in en al gauw komen ze uit bij escortsites. Velen geven aan het gewoon één keer te willen doen, om iets van hun verlanglijstje te kunnen kopen. Pas daarna ontdekken ze dat ze vervolgens niet meer aan het wereldje kunnen ontsnappen.

Ze voelen zich vies en uit angst dat anderen erachter komen wat ze gedaan hebben, raken ze steeds meer verstrikt in het web. Ze raken vaak verslaafd aan drugs om maar niet te voelen en worden daardoor nog afhankelijker. Wanneer ze eenmaal ‘te oud’ zijn, en dat zijn ze al als ze 21 zijn, worden ze soms ingezet om andere, jongere jongens te ronselen. In ruil daarvoor hoeven ze dan zelf geen seksuele handelingen meer te verrichten. Slachtoffers die ertoe gedwongen worden om ervoor te zorgen dat anderen hetzelfde leed ondergaan. Uit lijfbehoud.

Gemeenten zouden veel meer in moeten zetten op de aanpak van mensenhandel. Een groot deel van de gemeenten heeft geen enkel besef dat er sprake is van mensenhandel in hun regio. En als ze het al zien wordt er vaak ingezet op vrouwelijke slachtoffers. Gedwongen jongensprostitutie is een blinde vlek. We zien nog maar het topje van de ijsberg. Vervolgonderzoek is dringend gewenst! Voor al de jongens die slachtoffer zijn en niet worden gezien!

Kijk voor meer informatie en voor contact met ons zorgcoördinatieteam op http://expertisecentrum-mensenhandel-jeugdprostitutie.nl/.

 

 

Ga naar Nieuwsoverzicht