Het Bouwdepot: interview Antoinette en Kim
Click on the button "lees voor" for reading out loud in a language of your choice, and on the horizontal lines for other personal settings.
First click the "Lees voor" button. A toolbar will appear. Click on the translate button in the toolbar. Choose the language you need and then click on the text you need a translation for. You will be guided from there.
Jongere Antoinette en schoolmaatschappelijk werker Kim

Antoinette, hoe ben je bij het Bouwdepot terechtgekomen?
Voordat ik aan Het Bouwdepot begon, studeerde ik Fashion in Eindhoven en werkte ik als winkelmedewerker om rond te komen. Toen kwam corona. Ik had een 0-urencontract en had ineens geen inkomsten. Ik had ook geen hulp van m’n ouders, daar heb ik het contact mee verbroken nadat ik daar op 16-jarige leeftijd uit huis was geplaatst voor mijn eigen veiligheid. Wanneer ik ‘s ochtends wakker werd, zaten de geldzorgen al in mijn hoofd: wat ga ik ontbijten? En als mijn brood dan op is, wat moet ik meenemen naar school?
Als ik ’s ochtends wakker werd, zaten de geldzorgen al in mijn hoofd: ‘wat ga ik ontbijten?’
En wat heb ik dan ‘s avonds nog over? Met al die problemen in je hoofd, is het heel moeilijk om het grote plaatje te blijven zien of je te concentreren op school. Door Het Bouwdepot vielen die zorgen weg en kreeg ik veel meer ruimte om na te denken.
Kim, als schoolmaatschappelijk werker bij Lumens heb jij Antoinette een paar jaar geleden begeleid. Wat doet het Bouwdepot volgens jou? Antoinette was vastgelopen in het systeem: van een eeuwig durende intake voor jeugdhulpverlening werd ze op haar 18e verjaardag naar maatschappelijk werk gestuurd. Toen ik haar leerde kennen had ze nog geen hulp gekregen, maar werd ze vooral steeds aan een nieuwe medewerker voorgesteld. Heel frustrerend. Het aanmelden voor het Bouwdepot ging ook niet vlekkeloos. Ze vertrouwde het niet meteen en was al zo gewend om afgewezen te worden voor zulke regelingen. Ook voldeed ze niet aan alle criteria. Maar toch is het gelukt. Dat is het fijne aan werken met het Bouwdepot, ze durven over regels heen te stappen en denken altijd vanuit vertrouwen in de jongeren. Dat vertrouwen komt terug in het hele proces. Het Bouwdepot is onvoorwaardelijk, er wordt niet constant gecontroleerd wat jongeren met het geld doen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld eens een keer een cadeautje voor iemand kopen of een toffe outfit voor zichzelf. Of ze beginnen met sporten. Dat soort dingen zorgen ervoor dat ze zich sociaal ook weer gaan ontwikkelen, ze hebben het gevoel dat ze weer ergens bij horen.
Antoinette stopt in haar jaar met school. Dat klinkt misschien negatief, maar het was de juiste keuze. Ze had destijds geen energie en ruimte voor een studie. Nu wel. Dankzij het Bouwdepot kon ze pauze nemen, opladen en met nieuwe veerkracht haar studie vervolgen. Ik ben zo trots op haar dat dat is gelukt en hoe ver ze nu is gekomen.

Wat levert het Bouwdepot jou als begeleider op?
Als schoolmaatschappelijk werker heb ik meestal 3 tot 5 gesprekken om jongeren te leren kennen, maar ook om ze vervolgens te helpen. Het Bouwdepot zorgt ervoor dat ik een langer traject met ze aan kan gaan. Er ontstaat een ander soort band. Het contact wordt informeler en ik voel meer ruimte voor persoonlijke gesprekken. We kunnen het hebben over hun dromen en doelen. En hoe iemand die met de financiële steun van het Bouwdepot kan bereiken. Want dromen kosten helaas vaak geld.
Hoe kijk jij terug op jouw Bouwdepot-jaar Antoinette?
Ik heb een zwarte bladzijde kunnen omdraaien. Zo voelt het echt. Door het Bouwdepot heb ik weer vertrouwen gekregen in hulpinstanties. Bij Jeugdzorg voelde het vaak alsof ik het probleem was, terwijl het meestal gewoon pech was. Mijn verhaal kon ik daar nooit helemaal vertellen, bij Het Bouwdepot wel. Het ging er niet over wat ik wel of niet fout had gedaan, maar over hoe ze me konden steunen.
Het grootste verschil tussen het Bouwdepot en een uitkering via de Participatiewet is dat onvoorwaardelijk vertrouwen. Ik hoefde niet meer al mijn bonnetjes te bewaren. Ik kon een keer een verkeerde uitgave doen, en werd daar niet meteen voor afgestraft. Daar kon ik juist ook van leren. Dat gaf me mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen terug. Ik leerde beter voor mezelf zorgen en grenzen te stellen. Na het Bouwdepot heb ik eerlijk gezegd ook een pittige periode gehad. Ik wilde dezelfde inkomsten behouden. Daarom ben ik te veel gaan werken. Ik kwam in een burn-out terecht. Uiteindelijk ben ik daar uitgekomen en ben ik gestart met een nieuwe opleiding. Dat is echt iets wat ik heb geleerd van het Bouwdepot: geef niet op, de situatie kan altijd verbeteren. En het gaat nu echt goed.
Ik ben met een nieuwe studie gestart en ik heb net te horen gekregen dat ik ben aangenomen voor een stage bij de gemeente Eindhoven! En naast mijn studie werk ik ook weer. Alleen weet ik nu beter de balans te behouden.
Waarom moet elke gemeente gebruik kunnen maken van het Bouwdepot?
Antoinette: Het is oneerlijk dat jongeren in de ene gemeente wel gebruik kunnen maken van het Bouwdepot, maar in de andere niet. Maar dat betekent niet dat geen enkele gemeente meer gebruik moet kunnen maken van het Bouwdepot. Juist alle gemeenten in Nederland moeten meedoen!
Ik gun iedereen die in mijn situatie zit zo’n jaar.
Kim: Ik zou bijna zeggen. Waarom niet? Je leert omgaan met verantwoordelijkheden en hebt ruimte om te dromen. Nu moeten we kiezen wie ervoor in aanmerking komt. Terwijl de resultaten zo geweldig zijn. Jongeren komen zo veel positiever het jaar uit!
Over het Bouwdepot
Vele duizenden Nederlandse jongeren zitten in een langdurige precaire leefsituatie die hun persoonlijke ontwikkeling in de weg staat. Ze zijn dak- of thuisloos of dreigen dit te worden, zitten in de schulden en ervaren financiële stress en zijn door omstandigheden vroegtijdig uit het onderwijs gevallen. Vaak missen zij een sociaal en financieel vangnet en kampen ze met mentale problemen. Kortom, ze hebben geen vaste grond onder de voeten. Het huidige systeem biedt onvoldoende hulp aan deze jongvolwassenen, waardoor ze vaak moeilijk uit hun situatie kunnen ontsnappen. Het Bouwdepot focust zich niet alleen op dak- en thuisloosheid bij jongeren, maar ook op de preventie daarvan. Veel jongeren bevinden zich in een kwetsbare situatie door bijvoorbeeld een onstabiele thuissituatie, het ontbreken van een financieel vangnet of het missen van een netwerk. Een jaar lang geeft het Bouwdepot, in de vorm van een stabiel maandelijks inkomen, deze jongeren wat ze nodig hebben: (financiële) rust en de mogelijkheid om zelf aan persoonlijke doelen te werken.